POZA TA NEGARRA

 

                  Gernikan eusko aldunak

                  agurtutako egunean oldoztua

 

Gernikan nago. Irrintzi, oju,

deadar, zantzo, dantza bulartsu

      alde danean.

Eusko semeen abenda odola

argi ikusten da pozik dagola

      gaurko egunean.

 

Pozez beteta daukat biotza!

Entzuten det nik gudari otsa...

      Ez naiz bildurtzen!

Gaurko egunean, nola bildurtu

Euskadi amak badit ikutu

      biotz barrenen?

 

Gure Aberri maite, laztana,

luzaro apal bizitu dana,

      garai onetan

zoriontsua, aske ta arro

jarri bidean, oraintxen dago

      bene-benetan.

 

Mendigoizale bulartsu, gogor;

neskatil lirain, zoli, maitekor;

      aupa gogoak!

Oraintxen dezu dantza garaia,

egizu gogor oju alaia,

      zantzo beroa.

 

Pozikan nabil, anai zintzoak,

zuekin batez nere gogoak

      ase naiean!

Bañan oroipen itun bat daukat

ezin azturik, beti orobat

      bar-barrenean.

 

Alai negarra, negar nekean

dagit nik oroiz, malko batean

      biak batuta.

Itxaropena ta ituntasuna;

eguzki argi ta illuntasuna

      alkar nastuta.

 

Oroitza bat det negargarria,

itxu Ugarritza, Aranburu illa,

      beti gutarrak!

Aupa! alai bat egin da gero

illari otoitz zintzo ta bero

      egin bearra.

 

Ez ikaratu odol beldurrez!

Gure Aberria bere biarrez

      badago beti.

Eman zaiogun odola pozez

barrutik gogor oju egiñez:

      Gora Euskadi!!

 

1931-7-26